Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzja przedpremierowa.
[Współpraca barterowa z Klaudia Max i Wydawnictwo Żywioł ]
"Niektórych rzeczy nie da się zapomnieć. Poniżenia. Zdrady. Samotności. I braku wsparcia w spojrzeniu, w którym zawsze odnajdowałam zrozumienie."
Lubicie książki z mitologią grecką w tle?
Jeśli tak jest, to Nemezis będzie idealną lekturą dla was. Podobnie jak i pozostałe boginie - Eris, Afrodyta i Hebe.
Ta historia wciągnęła mnie od samego początku, a połączenie współczesnego języka z grecką mitologią oraz akcją osadzoną w czasach współczesnych jest strzałem w dziesiątkę.
Nemezis. Najwierniejszy żołnierz Zeusa. Wypełniała wszystkie wydane przez niego rozkazy. Do czasu...
Jeden błąd przekreślił wieki, podczas których bogini mu służyła. Zesłana za karę na Ziemię, przemierza jej tereny przez millenia w poszukiwaniu zemsty.
"Samotność nie rani. To miłość sprawia, że zatracamy siebie, a ja muszę odnaleźć swój ogień. Tylko tak wrócę na Olimp.
Nazywam się Nemezis. Bogini zemsty. Bogini zdradzona. Bogini upodlona.
Bogini, której jedynie odwet przyniesie katharsis."
Gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej historii wiedziałam, że przypadnie mi ona do gustu. I miałam rację.
Świetnie wykreowani bohaterowie, dowcipne dialogi i cięte riposty sprawiły, że nie sposób jej odłożyć, gdy już się zacznie ją czytać.
Wszystkie upadki i wzloty przeżywałam razem z Nemi. A połączenie fantastyki z wątkami kryminalnymi dodaje tej historii dreszczyk emocji.
"Nie pamiętam ilu ich było... Nie chciałam tego pamiętać. Jednak wiedziałam, ilu z nich pozbawiłam życia. Ilu z nich poczuło smak mojej zemsty.
Tuzin. Dwanaście zdezelowanych ciał, które rozpoczęły moją ścieżkę vendetty. Sięgnęłam dna, ale odnalazłam siłę, by się od niej odbić."
Historia Nemezis połączona jest z losami jej sióstr - Eris, Afrodyty i Hebe. Tak więc również ich losy poznamy w tej powieści, choć główną postacią tego tomu jest właśnie bogini zemsty.
Warto zapoznać się również z losami pozostałych bogiń, ponieważ dopiero wtedy będziemy mieć pełny obraz sytuacji, która rzuci światło na to, co się wydarzyło na Olimpie.
Zdrada bliskiej osoby zawsze jest bolesna. Tkwi jak zadra w naszym sercu nie pozwalając zapomnieć o tym, co się stało.
Jednak nic nie dzieje się bez przyczyny, a nasze decyzje kierują nas na jedną z dróg, które Mojry dla nas przewidziały.
Jeśli lubicie zadziorne i pyskate bohaterki, to pokochacie Nemezis. Z nią po prostu nie można się nudzić. A do kompletu z Belialem tworzą duet niezwykle wybuchowy, który dostarczy nam wielu emocji.
"Oszukiwałam samą siebie, ale nie byłam w stanie dłużej tego robić. Ciało od początku to wiedziało, do umysłu też powoli to docierało. Oto stał przy mnie mężczyzna idealny w moim odczuciu, chociaż miał jedną, zasadniczą wadę: niedługo będzie martwy. Bo ja na pewno nie miałam zamiaru dać się zabić."
Jesteście ciekawi jak potoczą się losy Nemezis i Beliala? Kto będzie przegranym w starciu bogów, a kto wygranym? Chcecie poznać zakulisowe działania bóstw, ich intrygi, romanse i zdrady?
"Nigdy nie byłam z Zeusem. Tak naprawdę przez wiele tysiącleci byłam z jednym bogiem, chociaż nie dziwią mnie te plotki. Według mitologii to, co działo się na Olimpie, było bardziej pokręcone niż "Moda na sukces"."
Macie ochotę odwiedzić Olimp, rozległe pola umarłych wzdłuż rzeki Styks, a może bajecznie kolorowe Las Vegas? Wszystko to znajdziecie w książce Klaudii Max - Nemezis.
Ta historia wciągnie was w swoje objęcia od pierwszych stron i dostarczy wam wielu emocji. Gorąco polecam.

Recenzja przedpremierowa.
[Współpraca barterowa z Klaudia Max i Wydawnictwo Żywioł ]
"Niektórych rzeczy nie da się zapomnieć. Poniżenia. Zdrady. Samotności. I braku wsparcia w spojrzeniu, w którym zawsze odnajdowałam zrozumienie."
Lubicie książki z mitologią grecką w tle?
Jeśli ...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo FLOW ]
"Wszystko opiera się na marzeniach, ludziach wokół nas i na naszej chęci działania. Jeżeli te trzy czynniki są we względnej równowadze, zawsze osiągniesz sukces."
Znacie książki Magdaleny Witkiewicz?
Ulotny zapach czereśni to kolejna powieść autorki, która mnie oczarowała. Zarówno sama historia, jak i cudowna oprawa, która ma nie tylko barwione brzegi, ale również niesamowite ilustracje wewnątrz, pozwalające nam zwizualizować sobie opowiedzianą historię.
Marianna podczas przeprowadzki znajduje w jednej z książek zasuszone liście bluszczu. Niecodzienne znalezisko przenosi ją we wspomnieniach do lat, gdy w łódzkim parku Rejtana spędziła cudowne chwile z Michałem, chłopakiem, którego kochała.
Niestety późniejsze wybory oraz naciski ze strony rodziny sprawiły, że ich drogi się rozeszły, a do Marianny wróciła tęsknota za niespełnioną miłością. Jednocześnie na jaw wychodzą inne sekrety jej rodziny, które sięgają czasów jej prababci Elsy.
Czy historia może zatoczyć koło? Czy Mariannie uda się odczarować przeszłość?
Autorka po raz kolejny poruszyła najgłębsze struny w moim sercu. W tej historii możemy znaleźć wiele odnośników do wydarzeń, które mogły rozegrać się również w naszym życiu. Niespełniona miłość, naciski rodziny, priorytety...
Chwilami miałam wrażenie, że odnajduję siebie w tej powieści.
Cudownie barwne i lekkie pióro autorki sprawia, że książka pochłania nas od pierwszych stron. A wszystkie perypetie bohaterów przeżywamy razem z nimi.
I choć Ulotny zapach czereśni opowiada o innych bohaterach niż książka Czereśnie zawsze muszą być dwie, to jednak zarówno Zosię, jak i jej rodzinę również będziemy mieli okazję tutaj spotkać i poznać ich dalsze losy.
"Tak sobie myślę, że nasi rodzice byli przekonani o tym, że droga, którą dla mnie wybrali była jedyną słuszną, że gdy próbowałam iść swoją własną ścieżką, to albo tego nie zauważali, albo nie traktowali tego poważnie."
Często jest tak, że staramy się spełnić oczekiwania naszych rodziców, choć niejeden raz są one rozbieżne z naszymi pragnieniami, a presja jaką wtedy odczuwamy wywołuje naszą frustrację i bunt.
Co jednak, gdy przez naszą uległość zaczynamy powielać utarte schematy? Gdy historia po raz kolejny zatacza swe koło, a sytuacje, których chcieliśmy uniknąć i tak mają miejsce?
"Czasem wydaje się, że wpadamy w te same pułapki, które obserwowaliśmy u naszych rodziców, mimo iż wielokrotnie obiecywaliśmy sobie, że nigdy w życiu nie będziemy tacy jak oni. Za wszelką cenę staramy się uniknąć pewnych wzorców zachowań, ale to po prostu nie wychodzi. Uparcie brniemy w to, co przecież tak doskonale znamy."
Czy potrafimy spojrzeć sobie w oczy w lustrze i powiedzieć: Tak, jestem szczęśliwa. Tego zawsze chciałam. Spotkałam miłość mojego życia.
Jeśli na te pytania twoja odpowiedź brzmi tak, masz wielkie szczęście.
Jednak niejedna z nas z pewnością zadawała sobie pytanie: Co by było gdyby... Gdybyśmy kiedyś podjęły inną decyzję?
To właśnie presja rodziny w pewien sposób zaważyła zarówno na szczęściu Elsy, jak i Marianny. A ta książka pokazuje nam, w jaki sposób historia lubi się powtarzać.
"Prawda była smutna... Mama zawsze się bała, że powtórzę historię prababci Elsy, i próbowała mnie odciągnąć od Michała, a przez tyle lat nie zauważyła, że dokładnie powielam niezbyt szczęśliwy, jak się okazało, schemat, w którym ona tkwiła przez całe swoje życie."
Pani Magdalena zabiera nas w cudownie emocjonalną podróż przez różne pokolenia w poszukiwaniu jednej, najważniejszej prawdy - Miłość jest najważniejsza.
Szukajcie więc jej w swoim życiu, dokonujecie swoich własnych wyborów. Każda porażka czegoś nas uczy. Jednak to nasze potrzeby powinny być najważniejsze. Nikt nie przeżyje naszego życia za nas. Podobnie, jak my nie zrobimy tego za nasze dzieci. Ta książka daje nam wiele wskazówek na które powinniśmy zwrócić uwagę i pokazuje, co jest w życiu najważniejsze.
Pozwólcie sobie zanurzyć się w historię przedstawioną przez autorkę i odnaleźć skrawek siebie w opisanych losach bohaterów.
Gorąco polecam.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo FLOW ]
"Wszystko opiera się na marzeniach, ludziach wokół nas i na naszej chęci działania. Jeżeli te trzy czynniki są we względnej równowadze, zawsze osiągniesz sukces."
Znacie książki Magdaleny Witkiewicz?
Ulotny zapach czereśni to kolejna p...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo WasPos ]
"Zraniona miłość jest bolesną lekcją i nadzieją, że po burzy wyjrzy słońce."
Wiecie, co mi się najbardziej spodobało w powieści Magdy Rysy?
Po pierwsze, osadzenie części akcji w cudownej scenerii kompleksu pałacowo - folwarcznego w Siemczynie (dawnym Henrykowie), którego historia również jest opisana w tej książce.
Muszę przyznać, że dodaje jej to niezwykłego uroku. Tym bardziej, że pałac ten jest odnawiany przez jego właścicieli. Obecnie mieszczą się w nim dwa muzea - "Pałac Siemczyno w epoce baroku" i "Uniwersalium Rzemiosł Różnych."
Po drugie fakt, że bohaterowie powieści są bardziej dojrzali. Zarówno Emilia, jak i Norbert są po czterdziestce.
Jest to piękny czas, który może stać się początkiem czegoś nowego.
Życie po czterdziestce nie oznacza ciągłej stagnacji, ani końca wszystkiego. Zwłaszcza jeśli pewnego dnia mąż oznajmia ci, że chce rozwodu.
W takiej właśnie sytuacji znalazła się bohaterka książki.
"I tak ponad dwadzieścia lat wspólnego życia rozsypało się Emilii jak domek z kart. Nawet "przepraszam" nie powiedział. Nic, po prostu zakochał się i wychodzi. Z ich domu, z jej życia."
Jak byście zareagowały w takiej sytuacji?
Rozwód nigdy nie jest łatwą decyzją. Przyzwyczajamy się do tego co mamy. I gdy nagle wszystko wali się nam na głowę i jesteśmy zmuszeni podjąć radykalne kroki, nie jest to dla nas łatwe.
Jednak każdy koniec jest zarazem początkiem czegoś nowego, trzeba się tylko na to otworzyć. A najlepszym lekarstwem na złamane serce jest nowa miłość.
Tak właśnie było w przypadku Emilii i Norberta. Poznali się w idealnym momencie, by móc razem zbudować przyszłość. Jednak los nie jest dla nich łaskawy i rzuca im kłody pod nogi.
"Przywarł do niej, wtulając twarz w jej szyję. Za wszelką cenę chciał uratować to, co działo się między nimi. Dawno zrozumiał, że takiej kobiety jak Emilia nigdy już nie spotka, że to ona jest tą jedyną miłością w życiu."
Razem z losami Emilii i Norberta poznajemy również historię miłości Melanii i Lucjana.
W jaki sposób losy tych czworga są ze sobą połączone? Czy wymyślona historia może wydarzyć się w świecie realnym?
Historia dwóch miłości to niezwykle wciągająca powieść, w której znajdziemy idealny balans pomiędzy teraźniejszością a przeszłością. Bohaterowie są świetnie przedstawieni, choć nie ustrzegli się błędnych decyzji, które zaważyły na ich życiu.
Jest to opowieść o uczuciach, drugich szansach i prawdziwej miłości, która pomimo wielu przeciwności zostaje na zawsze w naszym sercu.
Zachęcam was do zapoznania się z tą wyjątkową historią.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo WasPos ]
"Zraniona miłość jest bolesną lekcją i nadzieją, że po burzy wyjrzy słońce."
Wiecie, co mi się najbardziej spodobało w powieści Magdy Rysy?
Po pierwsze, osadzenie części akcji w cudownej scenerii kompleksu pałacowo - folwarcznego w Si...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo FLOW ]
"W tym momencie Ben zatrzymał się przed Dworem Artusa i z podziwem zadarł głowę na rzeźby postaci spozierających z góry na przechodniów. Nie rozpoznał Scypiona Afrykańskiego, Temistoklesa Kamillusa i Judy Machabeusza, przeniósł wzrok wyżej, na kobiece posągi i westchnął z podziwem."
Mieliście kiedyś okazję zwiedzić Gdańsk? Spacerowaliście nabrzeżem wzdłuż Motławy? Widzieliście Dwór Artusa i Wyspę Spichrzów?
To właśnie tam rozgrywa się akcja powieści Anny Sakowicz.
Mam to szczęście, że mieszkam niedaleko Gdańska, więc mogę często bywać na Starym Mieście i oglądać zabytkowe kamienice.
Czy wiecie skąd wzięły się nazwy ulic w Gdańsku, które funkcjonują do dziś?
Takich ciekawostek również dowiecie się z tej powieści.
"Ben wiedział od wuja, że dawniej Wyspy Spichrzów w nocy strzegły psy pędzone tu każdego dnia przez Hundegasse (ulica Ogarna) i Kuhbrücke (Most Krowi). Dawno temu jednak rozebrano Psi Wał, zabezpieczający wyspę od wschodu, zrezygnowano też ze zwierzęcych strażników."
Jestem zachwycona powieścią Anny Sakowicz Kamienica Schopenhauerów. Cudownie było przenieść się w przeszłość do 1788 roku, gdy Danzig był miastem hanzeatyckim pod wpływami Rzeczypospolitej.
Ta historia jest jak okno pozwalające nam zajrzeć w przeszłość, która już nie wróci.
Z kart tej powieści możemy poznać losy mieszkańców miasta, a wszystkie opisy są niezwykle barwne i sprawiają, że możemy usłyszeć krzyk mew i wyobrazić sobie zapach soli i ryb z rozładowywanych statków na nabrzeżu Motławy.
"Cumowało tu dzisiaj mnóstwo statków. Ruch był taki, jakby kto kij wetknął w mrowisko. Tragarze dźwigali pękate worki w kierunku spichrzów. Pod stopami można było poczuć nie tylko błoto, ale też rozsypane ziarno. W powietrzu krążyły mewy, rybitwy i gołębie. Drewno stękało pod ciężarem najróżniejszych towarów (...)
Wokół unosił się słonawy zapach wody pomieszany z aromatem najróżniejszych przypraw przywiezionych z odległych zakątków świata."
To właśnie to niezwykłe miasto przyciągało ludzi z różnych stron. Osiemnastowieczny Danzig był mieszaniną przepychu i bogactwa oraz mrocznych zakamarków pełnych brudu i ubóstwa.
To właśnie w tym mieście Frieda próbuje zrealizować swoje marzenia.
W tamtych czasach jedyną drogą dla kobiety do uzyskania pewnej niezależności w świecie rządzonym przez mężczyzn stanowiło małżeństwo lub wyuczenie się pożytecznego fachu.
Tak więc Freda przyuczała się w kuchni domu państwa Schopenhauerów pod okiem swojej ciotki, Anny.
Los jednak bywa przewrotny i tragiczna śmierć jej ciotki splotła losy dziewczyny z dwoma rzezimieszkami.
Jak potoczą się losy bohaterów? Czy uda się odnaleźć mordercę Anny?
Jestem pod ogromnym wrażeniem reaserchu, który autorka zrobiła pisząc tą historię, by jak najdokładniej oddać realia tamtej epoki. Tym bardziej, że jak sama pisze, inspiracją stały się dla niej Gdańskie wspomnienia młodości Johanny Schopenhauer oraz wydarzenia, które miały miejsce w Gdańsku w 1650 roku.
Autorka w niesamowity sposób ukazuje zarówno piękne oblicze miasta Danzig, jak i jego mroczniejszą stronę, gdzie bieda i przemoc domowa królowały wśród mieszkańców z niższych warstw społecznych, którzy próbowali jakoś związać koniec z końcem.
"Rita przetarła ramiona. Walczyły w niej nienawiść do pijaka i lojalność małżeńska, ale w tle majaczył strach o przyszłość. Dopiero teraz spojrzała na Zosię(...)
Nie chciała pytać, gdzie była, choć słyszała, jak Henryk wysyłał ją na ulicę, wymagając, by przyniosła pieniądze. Nieraz wyzywał swoje dzieci od darmozjadów i bękartów, a na dziewczynki patrzył z większą niechęcią. Kilka razy powtórzył im, że gdy tylko się nadadzą, to za mąż wyda za pierwszego lepszego obwiednia, by pozbyć się gęb do wyżywienia."
Niesamowite emocje zawarte w tej historii sprawiły, że niejeden raz łzy pojawiały się w moich oczach.
Pani Anna idealnie oddała klimat tamtej epoki posługując się niemieckimi nazwami ulic i miejscowości, zgodnie ze stanem faktycznym z XVIII wieku. Dodatkowo wplotła cytaty z oryginalną pisownią z tamtych czasów. Przy czym te stylizacje językowe, jak sama pisze, ograniczyła do minimum, by nie utrudniać odbioru współczesnemu czytelnikowi.
To była niesamowita przyjemność przemierzać ulice XVIII - wiecznego Gdańska razem z bohaterami tej powieści.
Jestem ogromnie ciekawa ich dalszych losów i z niecierpliwością czekam na kolejny tom pt. Karczma Pod Rybim Łbem.
Jeśli macie ochotę zajrzeć w przeszłość i poczuć klimat minionej epoki gorąco polecam wam tą historię.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo FLOW ]
"W tym momencie Ben zatrzymał się przed Dworem Artusa i z podziwem zadarł głowę na rzeźby postaci spozierających z góry na przechodniów. Nie rozpoznał Scypiona Afrykańskiego, Temistoklesa Kamillusa i Judy Machabeusza, przeniósł wzrok wyżej, ...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo Zwierciadło ]
"Waldemar, klęcząc przy łóżku Stefci, targany szaloną rozpaczą, porywającą go w bezkresy, ściskał drobne ręce dziewczyny, a z piersi jego wydobywał się jęk zdławiony, do ryku podobny.
- Żyj, żyj!... na Boga... zostań... nie odchodź!"
Która z nas nie zna tej łamiącej sceny z książki Heleny Mniszkówny - Trędowata. A może nawet bardziej przejmującego jej obrazu ukazanego w filmie pod tym samym tytułem.
Chyba najbardziej znana nam jest ekranizacja filmu z 1976 roku z Elżbietą Starostecką i Leszkiem Teleszyńskim.
Przyznaję szczerze, że ilekroć oglądam ten film, zawsze się wzruszam i łzy płyną mi po twarzy.
Byłam ogromnie ciekawa historii kobiety, która swoimi powieściami potrafiła poruszyć kobiece serca.
I kiedyś, i dzisiaj kobiety ogromnie się wzruszają czytając, bądź oglądając Trędowatą.
Dlatego też, gdy ukazała się powieść biograficzna Mniszkówna o tej sławnej pisarce, postanowiłam się z nią zapoznać pomimo, że nie jestem wielką miłośniczką książek biograficznych.
Spodziewałam się suchych faktów z życia i twórczości Heleny Mniszkówny, tymczasem otrzymałam zaskakującą i wciągającą historię, od której nie mogłam się oderwać.
Napisana w stylu powieści historycznej, przenosi nas w przeszłość, w lata młodości Heleny Chyżyńskiej (po pierwszym mężu), zanim jeszcze stała się sławną pisarką.
Ta książka pozwala nam poznać autorkę poczytnych powieści w sposób dogłębny. Wraz z nią poznajemy losy jej rodziny, dzieci i kolejnego małżeństwa.
Poznamy upodobania pisarki oraz grono artystyczne, w jakim obracała się Helena Mniszkówna. A wśród nich znajdą się znane wszystkim nazwiska.
Opinie krytyków dotyczące pierwszej i chyba najbardziej znanej powieści autorki - Trędowata, były dość stonowane, ale zachęcające ją do dalszej pracy. Jednak po nich pojawiły się również negatywne.
"Zaczęły napływać krytyczne, przy pierwszej, która sugerowała, iż dzieło powinno być traktowane jako próba pisarska: ukryte na zawsze w szufladzie lub spalone Halszka rozpłakała się i uciekła do sypialni."
Na szczęście czytelniczki miały zgoła odmienne zdanie niż krytycy i ciągle żądały nowych powieści.
Pierwsze nakłady Trędowatej rozeszły się, jak ciepłe bułeczki, a sama książka doczekała się szesnastu wznowień od 1938 roku. Helena Mniszkówna została okrzyknięta autorką romansów z życia wyższych sfer.
Jeśli macie ochotę poznać historię i twórczość Heleny Mniszkówny gorąco polecam wam biografię autorki, którą napisała Katarzyna Droga. Ja jestem nią oczarowana.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo Zwierciadło ]
"Waldemar, klęcząc przy łóżku Stefci, targany szaloną rozpaczą, porywającą go w bezkresy, ściskał drobne ręce dziewczyny, a z piersi jego wydobywał się jęk zdławiony, do ryku podobny.
- Żyj, żyj!... na Boga... zostań... nie odchodź!&q...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa
LoveBook ]
"Wiązał mnie z nim cyrograf, który nieświadomie i nawet nieosobiście podpisałam - jak się okazało z samym diabłem. W dodatku ten diabeł był piękny, seksowny i niezwykle uwodzicielski w tym swoim eleganckim wydaniu."
Znacie książki Moniki Magoskiej - Suchar?
Miałam ogromną przyjemność zapoznać się z twórczością autorki czytając Serca ze śniegu i płomieni, cudowną historię, która mnie oczarowała.
Dlatego też byłam ogromnie ciekawa kolejnej odsłony jej powieści. Tym bardziej, że mamy tu intrygujący motyw bliźniaczek i zamiany miejsc, a dodatkowo akcja osadzona została w kraju kwitnącej wiśni - Japonii.
Holly i Mila są identyczne z wyglądu, jednak ich charakter jest krańcowo różny. Pierwsza to idealna córka, natomiast druga jest w rodzinie czarną owcą.
Holly ginie krótko przed wylotem do Japonii, gdzie miała objąć lukratywne stanowisko guwernantki. Mila, która nie ma potrzebnych środków do utrzymania, a dodatkowo jest skłócona z rodziną przejmuje tożsamość siostry. Jednak dość szybko okazuje się, że obowiązki w nowej pracy nie są takie, jak się spodziewała, a jej szefem zostaje niebezpieczny Shinji Sakai, wnuk mafijnego bossa.
Jak potoczą się dalsze losy dziewczyny? Czy Mila podoła obowiązkom w pracy?
"Myślałam, że moje dotychczasowe życie sięgnęło dna, ale się myliłam. To moja siostra była tam przede mną i teraz ściągnęła mnie w otchłań, z której nie dało się uciec. Cóż z tego, że ta otchłań była ze złota."
Czytając opis historii nieco inaczej ją sobie początkowo wyobrażałam. Dlatego cieszę się, że stanowi ona dla mnie bardzo pozytywne zaskoczenie i muszę powiedzieć, że taka wersja ogromnie mi się podoba.
Autorka świetnie ukazała przemianę Mili i jej nowej osobowości, która niejako została wymuszona przez sekrety jej siostry.
Postacie są bardzo dobrze wykreowane, a sama historia jest niesamowicie wciągająca i zdecydowanie HOT ❤️
Mamy tu sporo pikantnych scen oraz wątków BDSM, dlatego też jest ona przeznaczona dla dorosłego czytelnika. Jednak wszystkie sceny przedstawione zostały z odpowiednią dozą wrażliwości, pożądania i pikanterii, tak aby rozpalić nasze zmysły.
"O tak. Shinji Sakai był demonem seksu i erotyzmu. Samym wzrokiem rozpalał do czerwoności, a jego dotyk był niczym świeca zapłonowa..."
Muszę przyznać, że orientalne klimaty i kultura Japonii stanowią idealne tło dla tej powieści.
Skradziona tożsamość to historia, która pochłonęła mnie od pierwszych stron, a nietuzinkowa fabuła tylko dodała jej tajemniczości.
Każdy z nas ma jakieś sekrety, jednak niektóre mogą sprawić, że zmieni się nasze postrzeganie danej osoby. Choć tak naprawdę, aby kogoś oceniać powinniśmy najpierw poznać motywy, które nią kierowały.
Skradziona tożsamość jest pierwszym tomem cyklu Spadkobierca i powiem wam, że z ogromną niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Tym bardziej, że nie wszystkie sekrety ujrzały jeszcze światło dzienne.
Jeśli szukacie historii, która rozpali wasze zmysły polecam wam tą książkę.

[Współpraca barterowa
LoveBook ]
"Wiązał mnie z nim cyrograf, który nieświadomie i nawet nieosobiście podpisałam - jak się okazało z samym diabłem. W dodatku ten diabeł był piękny, seksowny i niezwykle uwodzicielski w tym swoim eleganckim wydaniu."
Znacie książki Moniki Magoskie...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z Wydawnictwem
Skarpa Warszawska ]
"Jak dobrze mieć świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto myśli, kto czeka, kto kocha. Świat wokół staje się wtedy dobry i piękny. I my stajemy się lepsi. Tylko z miłością życie ma sens..."
Zakochana służąca to drugi tom cyklu Dom pełen tajemnic. Poznajemy w nim dalsze losy księżnej Sary Leokadii Reszko oraz jej ochmistrzyni Marty Skowronek.
Marta, oddana na służbę we dworze jako mała dziewczynka, całe swoje życie towarzyszyła Sarze. Gdy Sara została księżną dziewczyna udała się razem z nią do Karczewa, a następnie do Warszawy. Była podporą księżnej we wszystkich trudnych chwilach, których ta doświadczała spod ręki męża tyrana.
Sama nigdy dotąd nie była zakochana. Jednak pewnego dnia na jej drodze stanął przystojny pocztylion Waldemar Promyk. Marta bez reszty traci dla niego głowę, jednak ich wspólna przyszłość stanie pod znakiem zapytania, gdy na drodze mężczyzny pojawi się młoda dziewczyna, która będzie chciała go usidlić.
Jesteście ciekawi, jak potoczy się ta historia?
Wioletta Piasecka po raz kolejny zabiera nas w przeszłość, gdzie podział na sfery był na porządku dziennym, kobiety nie miały zbyt wielu praw, a świat był zdominowany przez mężczyzn.
Styl pisania autorki, barwne opisy, wciągająca historia i interesujący bohaterowie sprawiają, że od tej książki, podobnie jak od tomu pierwszego, nie można się oderwać.
Bardzo się cieszę, że miałam możliwość poznać dalsze losy księżnej, która wyprzedzała kobiety swojej epoki. Była niezależną kobietą, która realizowała swoje pasje i marzenia wbrew ostracyzmowi swojej klasy i wbrew wszystkim przeciwnościom, których było niemało.
"Niestety, niby postępowy kraj, a jednak w tym temacie zacofany. Nawet Amantine Dupin, czyli George Sand, pisze pod męskim pseudonimem. I nie tylko pisze, nosi się też po męsku. Pruderia, wszędzie pruderia. Sporo wody w rzekach upłynie, nim świat otworzy się na twórczość kobiet. Jesteś jedną z pionierek. Winszuję odwagi, to naprawdę wielka rzecz."
Dzięki tej historii możemy również lepiej poznać losy Marty, a także przeżyć razem z nią jej pierwsze porywy serca.
Czasy w jakich żyły bohaterki tej powieści nie były przyjazne dla kobiet. W klasie wyższej bardzo często małżeństwa były mariażem, który miał przynieść korzyści rodzinie, o miłości rzadko się mówiło. Natomiast służba nie miała zbyt wielu przywilejów, często nie miała nawet własnego domu, a jedynie swój pokój, dopóki służyła u jaśnie państwa.
Tym bardziej cieszę się, że księżna Sara Leokadia Reszko nie została wkomponowana w ramy i normy jej czasów. Dzięki temu możemy razem z nią przeżywać zarówno jej wzloty, jak i upadki oraz tym bardziej docenić przyjaźń jaka ją połączyła z jej ochmistrzynią Martą Skowronek.
"Marzyłam dla ciebie o twoim własnym szczęściu. Wierzę w to, że nie zrezygnujesz ze służby u mnie. Jesteś mi najbliższą osobą. Gdybyś odeszła, Marto, czułabym ogromną pustkę. Jesteś nie do zastąpienia. Jak najbliższa przyjaciółka. Właściwie siostra."
Jeśli macie ochotę przenieść się w czasie i dowiedzieć się, jak potoczyły się losy obu kobiet, gorąco polecam wam tą cudowną i wciągającą historię.

[Współpraca barterowa z Wydawnictwem
Skarpa Warszawska ]
"Jak dobrze mieć świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto myśli, kto czeka, kto kocha. Świat wokół staje się wtedy dobry i piękny. I my stajemy się lepsi. Tylko z miłością życie ma sens..."
Zakochana służąca to drugi tom cyklu...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo Jaguar ]
"Dlaczego namalowałeś niebo? (...)
Ponieważ gdy na nie patrzysz, widzisz bezkres, brak ograniczeń i ogrom możliwości. Chciałbym być jednym z ptaków, który mógłby tego wszystkiego dosięgnąć (...). Nareszcie wolny i zdolny do wszystkiego."
The Paper Dolls to pierwszy tom serii Mulberry Tales. Jest to historia, która porusza niezwykle ważne i bolesne tematy, takie jak: depresja, zachowania destrukcyjne, przemoc psychiczna i fizyczna czy próby samobójcze. Według mnie jest ona przeznaczona dla osób pełnoletnich.
Sama autorka umieściła ostrzeżenie co do treści tej historii w książce po to, aby czytelnik świadomie podjął decyzję czy jest w stanie zmierzyć się z taką tematyką.
Jeśli nie jesteś zwolennikiem takich motywów w książce - nie sięgaj po nią tylko po to, by wystawić jej negatywną ocenę.
Tematy, które są w niej poruszane nie są wymyślone i niejednokrotnie możemy o nich usłyszeć w telewizji.
Według mnie na opisaną w książce historię trzeba spojrzeć z kilku perspektyw, aby zobaczyć i zrozumieć całość. A zaręczam, że warto się z nią zapoznać, bo jest niezwykle wciągająca.
Mulberry Heights to szkoła z internatem dla młodzieży z bogatych rodzin, położona w samym środku lasu. Panują tam bardzo restrykcyjne zasady. Charmaine trafiła do niej wbrew własnej woli i trudno jest jej zaakceptować nową sytuację. Jednak, gdy jej ciekawość budzi pewien chłopak, o którym krąży wiele niepokojących plotek, a dodatkowo dziewczyna znajduje grono przyjaciół, zaczyna oswajać się z nowym środowiskiem.
Dość szybko okazuje się, że ten chłopak również próbuje zbliżyć się do Charmaine.
A to, co zaczyna ich łączyć jest zarówno - ekscytujące i niebezpieczne.
Gdy pewnego dnia w niewyjaśnionych okolicznościach znika jeden z uczniów szkoły, głównym podejrzanym staje się obiekt zainteresowania dziewczyny.
Czy Charms zdąży uratować go... przed samym sobą?
I to jest bardzo dobre pytanie...
Młodzież, która trafiła do Mulberry Heights ma swoje problemy. Pomimo, że pochodzą z bogatych rodzin nie uniknęli bolesnych lekcji od życia. A kto wie, może niektórzy z nich dostali tych lekcji więcej niż przeciętny nastolatek?
"Uśmiechnął się z grymasem i spojrzał mi w oczy.
- A gdzie jest ta granica, hm? - rzucił pozornie rozbawiony. - gdzie ona jest, bo ja jej nie widzę - wycedził, a jakiekolwiek pozytywne emocje z niego wyparowały. - W domu walenie moją głową o ścianę było równie powszechne jak wspólne jedzenie kolacji. Byłabyś w stanie powiedzieć takiemu dziecku, że to, co robiła mu osoba, która powinna się o nie troszczyć, przekraczało granicę?"
Niektórzy mogliby się przyczepić do relacji Charmaine i Gabriela - że jest szkodliwa i toksyczna. Zgodzę się, że nie jest to typowa relacja nastolatków jednak, żeby zrozumieć, dlaczego ma taki wymiar, trzeba bliżej poznać ich historię.
"Tak bardzo byliśmy do siebie podobni, bo tak jak u mnie, za część jego blizn odpowiadali rodzice, za inne on sam. Różniło nas tylko to, że jego znajdują się na skórze, moje głęboko we mnie."
Ogromnie poruszyła mnie historia Gabriela. Dziecko, które wynosi z domu same destrukcyjne zachowania, które doświadcza przemocy zarówno psychicznej, jak i fizycznej, nie ma właściwych wzorców do naśladowania.
Co jest dobre? Jakie zachowanie jest właściwe, skoro osoba, która powinna go kochać tylko sprawia mu ból?
Przemoc psychiczna może objawiać się w różny sposób. Także umniejszając czyjeś poczucie własnej wartości.
"Mama była zawodową modelką(...)
Druga ciąża - jak to lubi powtarzać - zniszczyła ją. Ja ją zniszczyłam. Zniszczyłam jej ciało, czyli coś, czym pracowała i jednocześnie coś, czym zatrzymywała tatę przy sobie. Mama zawsze mówi, że to moja wina, że ją zostawił, bo odebrałam jej urodę."
Problem depresji jest coraz częstszy, a jego podstawy mogą leżeć w braku akceptacji u innych, gnębieniu przez rówieśników oraz niestety poprzez sytuacje, jaką nastolatki mają w domu, co jest bardzo dobrze ukazane w tej historii.
Gdy ciosy spadają na ciebie z każdej strony nie każdy potrafi sobie z nimi poradzić. A wtedy do głosu dochodzą negatywne myśli.
Dobrze, że takie historie pojawiają się na rynku. Może właśnie osobom najbardziej potrzebującym zdołają otworzyć oczy i sprawić, by znaleźli siłę i poszukali fachowej pomocy. Tym bardziej, że na końcu książki są podane numery telefonów oraz adresy stron internetowych, gdzie osoby z depresją lub innymi problemami mogą szukać pomocy.
The Paper Dolls jest niezwykle poruszającą historią. Muszę przyznać, że wciągnęła mnie ona od samego początku oraz złamała moje serce. Postacie, ich problemy oraz kompleksy są ukazane niezwykle wyraziście. A sama historia nie jest tak jednoznaczna jakby się wydawało. Aby zrozumieć postępowanie jej bohaterów, trzeba przeczytać ją całą, aż do ostatniej strony. Dopiero wtedy ukaże nam się całkowity obraz.
Czekam z niecierpliwością na drugi tom, który pozwoli nam rozwikłać niektóre tajemnice.
Tym, którzy nie boją się trudnych tematów - polecam tą historię.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo Jaguar ]
"Dlaczego namalowałeś niebo? (...)
Ponieważ gdy na nie patrzysz, widzisz bezkres, brak ograniczeń i ogrom możliwości. Chciałbym być jednym z ptaków, który mógłby tego wszystkiego dosięgnąć (...). Nareszcie wolny i zdolny do wszystkiego.&qu...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo W.A.B. ]
"W uśpionej głowie Meli przemknął obraz błyszczących oczu i zaszumiały słowa: masz wybór, zawsze masz wybór."
Magdalena Kordel po raz kolejny zabiera nas do Kotkowa. Schody do lata to drugi tom cyklu Przystań Śpiących Wiatrów.
Poznajemy w nim dalsze losy rodziny Saganków: Stelli, Meli, Julki i Beniamina.
Główną postacią tej części jest Mela i jej historia. Jednak będziemy mieli okazję dowiedzieć się również, jak potoczyły się dalsze starania Stelli o wymarzony dwór, a także poznamy jego historię.
Jest to niezwykle emocjonujący tom, w którym autorka ukazuje ogromnie ważny problem przemocy psychicznej.
Malwina nie może dłużej udawać, że wszystko jest w porządku. Choć tłumaczy zachowanie swojego narzeczonego sama przed sobą na wiele sposobów, to jednak jasne się staje, że doświadcza ona przemocy.
"Dotarło do niej, że Jacek może i nie podnosił na nią ręki, poza tym jednym razem, ale codziennie i z wyjątkowym upodobaniem katował jej serce i duszę. Ale twierdził też, że ją kocha i że to nie on jest winny, tylko ona. Bo przecież rozczarowanie też musi znaleźć ujście. A ona go non stop rozczarowuje..."
Na szczęście Mel nie jest sama. Na pomoc ruszają jej siostry i brat oraz pan Wiktor, który zostaje wtajemniczony w ich plany.
Odpowiedzi na nurtujące ją dylematy kobieta odnajdzie właśnie zaglądając w przeszłość Przystani Śpiących Wiatrów.
Powiem wam, że serce mnie bolało, gdy czytałam o tym jak bardzo Jacek stłamsił Melę. Zastraszył ją, odciął od rodziny i odebrał całą radość z życia, a ona go wciąż usprawiedliwiała i szukała wytłumaczenia dla jego zachowania biorąc winę na siebie. A przecież nigdy nie jest tak, że wina leży po jednej stronie.
Pewne zachowania świadczące o stosowaniu przemocy psychicznej powinny być dla nas sygnałem alarmowym. Nie może być przyzwolenia dla znęcania się nad innymi. Tym bardziej, że nie jest to zjawisko odosobnione i z pewnością niejeden z nas spotkał się z podobnymi sytuacjami w życiu codziennym.
Tylko osoba posiadająca kompleksy, nie umiejąca przyjąć krytyki własnej osoby i pozbawiona kompasu moralnego może w ten sposób postępować wobec kogoś słabszego. I trzeba reagować w porę, aby nie doszło do tragedii.
"Zatęskniła całą sobą za widokiem z górskiego szczytu. Najlepiej takiego, z którego mogłaby skoczyć - w razie gdyby nie mogła już wytrzymać. Na główkę. I choć przez moment znów poczuć, jak to jest, gdy dusza dostaje skrzydeł i wierzy się w szczęście."
Ta historia poruszy was do głębi i sprawi, że łzy napłyną wam do oczu. Tym bardziej, że styl pisania pani Magdaleny jest tak niezwykle plastyczny, że praktycznie na kartkach papieru wyczarowuje nam obrazy tej poruszającej historii.
To właśnie te emocje sprawiają, że od tej historii trudno jest się oderwać. Pragniemy przenieść się do Przystani Śpiących Wiatrów w Kotkowie, pragniemy skosztować wypieków sióstr Kazimierczkówien. A fakt wplecenia w tą historię wydarzeń z przeszłości i opisanie losów poprzednich właścicieli dworu dodaje tej powieści jeszcze większej autentyczności.
Schody do lata to książka, która pochłonie was od pierwszych stron. To historia o poszukiwaniu siebie i odnajdywaniu wewnętrznej siły by walczyć z przeciwnościami. Jest to również opowieść o miłości i sile więzów rodzinnych.
I wierzę gorąco w to, że autorka nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa w tej historii i będziemy mieli jeszcze niejedną okazję przeżyć wszystkie perypetie jej bohaterów razem z nimi.
Gorąco polecam wam tą cudowną historię.

[Współpraca barterowa z
Wydawnictwo W.A.B. ]
"W uśpionej głowie Meli przemknął obraz błyszczących oczu i zaszumiały słowa: masz wybór, zawsze masz wybór."
Magdalena Kordel po raz kolejny zabiera nas do Kotkowa. Schody do lata to drugi tom cyklu Przystań Śpiących Wiatrów.
Poznaj...

Rozwiń

Zwiń